---

Mieszaniny fotobłyskowe mają na celu wywołanie silnego błysku.
Główne zastosowanie fotobłysków to: petardy, fajerwerki i fugasy.
Mieszaniny fotobłyskowe dzielimy na:

• Wytwarzające gazy – można stosować np. do petard
• Niewytwarzające gazów.

Fotobłyski posłużą nam także do odpalania mieszanin, które potrzebują wysokiej temperatury zapłonu (termit).
Ważnym składnikiem każdej mieszaniny fotobłyskowej jest reduktor, np. proszek, pył powstały z magnezu, glinu lub cynku. Właśnie dzięki niemu powstaje mocny błysk.

Uwaga!!!
Wszystkie składniki muszą być rozdrobnione przed zmieszaniem!!!

Legenda:

• KMnO4 – nadmanganian potasu
• KClO3 – chloran potasu
• Ba(NO3)2 – azotan baru
• NaNO3 - Saletra sodowa inaczej - saletra chilijska
• Mg – magnez
• Al.- glin
• S - siarka

Składy popularnych fotobłysków:

1.

• KMnO4 50%
• Mg 50%

2.

• KMnO4 86%
• Al 14%

3.

• KMnO4 72%
• Mg 28%

Powyższy skład jest bardzo popularny, spala się z dużą szybkością, bardzo jasnym płomieniem

4.

• KClO3 69%
• Al 31%

5.

• KClO3 63%
• Mg 37%

Bardzo jasny płomień, dłuższy czas spalania, jednak trudno się odpala.

6.

• KMnO4 50%
• Al. lub Mg - pył 25%
• Siarka 25%

7.

• KClO3 60%
• Al. lub Mg 30%
• Siarka 10%

8.

• Ba(NO3)2 60%
• Al. lub Mg 25%
• Siarka 15%

9.

• NaNO3 60%
• Mg 30%
• Siarka 10%

Produkcja:

Każdy składnik dokładnie odważamy i rozdrabniamy.
Nie można mielić mieszanin fotobłyskowych w młynkach itp. gdyż są wrażliwe na bodźce mechaniczne (tarcie, uderzenia).
Przy mieszaniu składników należy być bardzo ostrożnym, na rękach rękawice, na twarzy gogle.
Najlepszym zapalnikiem będzie lont visco.

---

Roztwór sody żrącej w wodzie po dodaniu aluminium zamienia się w wodór gazowy i kompleks Na[Al(OH)₄] z wydzieleniem energii w postaci ciepła według równania:
2NaOH + 2Al + 6H₂O -> 2Na[Al(OH)₄] + 3H₂

Materiały i przyrządy:
- okulary ochronne, - naczynie (w którym stanie butelka) z zimna woda lub wodš i lodem (łaźnia lodowa),
- szklana butelka (np. po piwie), alternatywa- plastikowa butla z małą szyjką
- balon (zwykły, gumowy), ostatecznie jakiś inny szczelny worek
- wodorotlenek sodu NaOH (soda żrąca, kret do udrażniania rur),
- woda,
- aluminium (najlepiej pałeczki z folii aluminiowej)

Wykonanie:
Nalewamy zimnej wody do dużej miski w której będziemy chłodzić naszą reakcję. Do butelki sypiemy 16g sody żrącej (czyli jakieś 0,5 kubeczka po kliszy) i zalewamy to 40g (lub 2 pełne kubeczki po kliszy) gorącej wody (jeżli woda będzie za zimna soda się nie rozpuści, uwaga na oczy przy dolewaniu). Po rozpuszczaniu sody studzimy aż butelka będzie chłodna, w naszej łaźni lub pod bieżącą wodą. Z folii aluminiowej robimy "patyczek" o wysokości butelki. 4g czyli jakieś 60 cm folii. Przygotowujemy się do nałożenia balonika na gwint butelki. Wkładamy "patyczek" z Al. I natychmiast nakładamy balon. Reakcji zachodzi z odrobiną opóźnienia, więc mamy parę sekund na to. Całość reakcji potrwa ok. 10min.

---

- jodyna (roztwór I₂ w KI)
- woda
- bagietka


Wykonanie:
Na siatkę azbestowa wysyp około 2 g pyłu glinowego i dodaj około 6g krystalicznego jodu. Całość delikatnie mieszaj bagietka i usyp mały kopczyk. Zakraplaczem wkropl 2 krople wody na szczyt kopczyka i poczekaj kilkadziesiąt sekund. Następi burzliwa reakcja jodu z glinem. Brunatne pary AlI₃ w zetknięciu z powietrzem zapalają się. W pierwszym etapie doświadczenia zachodzi reakcja syntezy, w której katalizatorem jest woda. W wyniku tej reakcji powstaje jodek glinu, który ulega następnie utlenieniu, pod wpływem tlenu zawartego w powietrzu, do tlenku glinu. Powstający w tym czasie wolny jod tworzy dodatkowo fioletową parę (co daje bardzo ładny efekt optyczny).
A to równanie reakcji:
2 Al + 3 I₂ 2 AlI₃
4 AlI₃ + 3 O₂ 2 Al₂O₃ + 6 I₂

---